Kıvanç Nalça: Şiir Klipleri

Şiir Klipleri etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

10 Mayıs 2012 Perşembe

ŞİİR KLİBİ: 66. SONE ( Vazgeçtim...) William SHAKESPEARE

William SHAKESPEARE

Devamı »

18 Nisan 2012 Çarşamba

ŞİİR KLİBİ: "ACIYOR..." TURGUT UYAR

ACIYOR

Mutsuzluktan söz etmek istiyorum

Dikey ve yatay mutsuzluktan

Mükemmel mutsuzluğundan insansoyunun

Sevgim acıyor

Biz giz dolu bir şey yaşadık

Onlarda orada yaşadılar

Bir dağın çarpıklığını

bir sevinç sanarak

En başta mutsuzluk elbet

Kasaba meyhanesi gibi

Kahkahası gün ışığına vurup da

öteden beri yansımayan

Yani birinin solgun bir gülden kaptığı frengi

Öbürünün bir kadından aldığı verem

Bütün işhanlarının tarihçesi

sevgim acıyor

Yazık sevgime diyor birisi

Güzel gözlü bir çocuğun bile

O kadar korunmuş bir yazı yoktu

Ne denmelidir bilemiyorum

sevgim acıyor

Gemiler gene gelip gidiyor

Dağlar kararıp aydınlanacaklar

Ve o kadar

Tavrım bir şeyi bulup coşmaktır

Sonbahar geldi hüzün

İlkbahar geldi kara hüzün

Ey en akıllı kişisi gündüzün

sevgim acıyor

Kimi sevsem

Kim beni sevse

Eylül toparlandı gitti işte

Ekim filanda gider bu gidişle

Tarihe gömülen koca koca atlar

Tarihe gömülür o kadar

Turgut Uyar

31 Mart 2012 Cumartesi

ŞİİR KLİBİ: "İşidin Ey Yârenler..." Yunus Emre

İşidin Ey Yârenler

İşidin ey yârenler

Aşk bir güneşe benzer

Âşık olmayan gönül

Misal-i taşa benzer

Taş gönülde ne biter

Dilinde ağu tüter

Nice yumşak söylese

Sözü savaşa benzer

Aşkı var gönül yanar

Yumşanır muma döner

Taş gönüller kararmış

Sarp katı kışa benzer

Ol sultan kapısında

Hazreti tapısunda

Âşıkların yıldızı

her dem çavuşa benzer

Geç Yunus endişeden

Gerekse bu pîşeden

Ere aşk gerek önden

Ondan dervişe benzer

Yunus Emre

28 Mart 2012 Çarşamba

ŞİİR KLİBİ: "Sana ibret gerek ise..." YUNUS EMRE

YUNUS EMRE

Sana ibret gerek ise

Gel göresin bu sinleri

Ger taş isen eriyesin

Bakıp görünce bunları

Şunlar ki çoktur malları

Gör nice oldu halleri

Sonucu bir gömlek giymiş

Onun da yoktur yenleri

Hani mülke benim diyen

Köşk ü saray beğenmeyen

Şimdi bir evde yatarlar

Taşlar olmuş üstünleri

Bunlar eve girmeyeler

Züht ü taat kılmayalar

Bu beyliği bulmayalar

Zira geçti devranları

Hani ol şirin sözlüler

Hani ol güneş yüzlüler

Şöyle gayip olmuş bunlar

Hiç belirmez nişanları

Bunlar bir vakit beğler idi

Kapıcılar korlar idi

Gel şimdi gör bilmeyesin

Beğ hangidir ya kulları

Ne kapı vardır giresi

Ne yemek vardır yiyesi

Ne ışık vardır göresi

Dün olmuştur gündüzleri

Bir gün senin dahi Yunus

Benim dediklerin kala

Seni dahi böyle ede

Nitekim etti bunları

YUNUS EMRE

23 Mart 2012 Cuma

ŞİİR KLİBİ: " Nerenktibahar"

Birinci Sahte

Şimdi siyah-beyazsın, özür dileme

İlk öl düğünde

yeşil bişeydin

Gizlen de koroda

söylüyor gibi yap

koruya sığın da

yaşıyor gibi...

Sana burdan bakan benim

Bahar sonsuza dek gitmişse eğer

bir dengeli delilikmiş

düşlere dalmak

Bu sana kehanetimdir

önümde eğil.

Annen gibi ağlar da keman

kurt ulur düşlerin de ya;

hiçbir sefer tırmanmadım

senin çığlık saçlarına

Gözlerin yanar

yanar

arkana bakma...

Şimdi siyah bi yazsın özür dilerim...

İkinci Sahte

Göm

Ölüm bundan başka nedir?

Göm beni

bir gün belki biri bulur

Yandı ya aslım

hala sağım

Çürüdüm

çürüdüm

ben ilki yitik

kaçıncı baskı

bir gravürüm

Üçüncü Sahte

Sağır mısın?

Acı sustu

Acı da vurma!

Işıksız delikte kaybolur ıslık

yel gibi dönmeyelim

her yanım ıslak

Göm

yine göm git!

Hakkın ya kırıntılarım

süpür

götür

sat

Kendimi törpüledim

aslıma sığmak için

küçüldüm

düm tekâ düm tek...

Dördüncü Sahte

Çerçevedekilerin

hepsi de külmüş

Hayli geç oldu bunu ağlamam

Çok sefer terk edip geri döndüğümde

bu kül kapağın yasını tuttum

İhaneti işaret etmek için ben

taştan yontup bu sureti

bahçene diktim

eridim

ben deminkiyim.

Kıvanç Nalça

18 Mart 2012 Pazar

ŞİİR KLİBİ: " BİR GÜNÜN SONUNDA ARZU"

Ahmet Hâşim

AHMET HAŞİM

Sembolizmin öncülerinden olan Ahmet Haşim, Bağdat'ta doğmuştur. Babasının Arabistan vilâyetlerindeki memuriyetleri sebebiyle düzensiz bir ilkokul tahsili görür. Aynı sebepten dil olarak da sadece Arapçayı öğrenir. Annesinin ölümü üzerine 12 yaşında babasıyla birlikte İstanbul'a gelir. 1897'de Galatasaray Sultanîsi'ne yatılı olarak verilir. 1907'de mezun olunca Reji İdaresine memur olarak girer. Bir taraftan da Mekteb-i Hukuk'a devam eder. I. Dünya Savaşı'ndaki askerliği (1914 – 1918) sırasında Anadolu'nun çeşitli yerlerini görme fırsatı bulur. 1924'te Paris'e, 1932'de de hastalığı sebebiyle Frankfurt'a gider.

Çeşitli yerlerde memur olarak çalışan Ahmet Hâşim, daha çok öğretmenlik yapmıştır. Sanâyi-i Nefise Mektebi'nde (Güzel Sanatlar Akademisi) mitoloji dersleri hocalığı ve Mülkiye Mektebi'ndeki Fransızca öğretmenliği görevlerine ölünceye kadar devam eder.

Hâşim'in sanat ve edebiyata ilgisi Galatasaray Sultanîsi'nde başlar. Bilinen ilk manzumesi "Leyâl-i Aşkım" 1901'de "Mecmua-i Edebiyye"de yayınlandı. Bu dönemde Muallim Naci, Abdülhak Hâmid, Tevfik Fikret ve Cenab Şahabeddin'in tesiri altında kaldı. Son sınıfta iken Fransız şiirini ve sembolistleri tanıdı. Bundan sonra kendi şahsiyetini gösterdi ve ilk şiirlerini kitaplarına almadı. 1905 – 1908 yılları arasında yazdığı ve Piyâle kitabına aldığı "Şi'r-i Kamer" serisindeki şiirleri hayal zenginliği, iç ahenkteki kuvvet ve büyük telkin kabiliyeti ile dikkat çekti ve beğenildi. 1909'da kurulan Fecr-i Âtî'ye girdi. "Edebiyatı ideolojinin değil, estetiğin emrine vermek" prensibinden hareket eden Fecr-i Âtî grubunun yayın organı Servet-i Fünûn dergisinde şiirler yayınladı ve Servet-i Fünûn - Edebiyat-ı Cedide - topluluğuna yapılan hücumlara makaleleriyle katıldı. 1911'de yayınlanan Göl Saatleri adlı şiirleriyle haklı bir şöhret kazandı. Fecr-i Atî dağıldıktan sonra siyasî ve edebî akımların dışında kendisine has bir şiir ve nesir anlayışının tek temsilcisi olarak kaldı.

Sizinle paylaştığım bu şiir Ahmet Hâşim’in Piyâle adlı eserinde yer alır.

BİR GÜNÜN SONUNDA ARZU

Yorgun gözümün halkalarında

Güller gibi fecr oldu nümayan,

Güller gibi... sonsuz, iri güller

Güller ki kamıştan daha nalan;

Gün doğdu yazık arkalarında!

Altın kulelerden yine kuşlar

Tekrarını ömrün eder ilân.

Kuşlar mıdır onlar ki her akşam

Alemlerimizden sefer eyler?

Akşam, yine akşam, yine akşam

Bir sırma kemerdir suya baksam

Akşam, yine akşam, yine akşam

Göllerde bu dem bir kamış olsam!

(1921)

Ahmet Hâşim

ŞİİR KLİBİ: " MERDİVEN " AHMET HÂŞİM

MERDİVEN...

SESLENDİREN: KIVANÇ NALÇA

MERDİVEN

Ağır, ağır çıkacaksın bu merdivenlerden,

Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak,

Ve bir zaman bakacaksın semâya ağlayarak...

Sular sarardı... yüzün perde perde solmakta,

Kızıl havâları seyret ki akşam olmakta...

Eğilmiş arza, kanar, muttasıl kanar güller;

Durur alev gibi dallarda kanlı bülbüller,

Sular mı yandı? Neden tunca benziyor mermer?

Bu bir lisân-ı hafîdir ki ruha dolmakta,

Kızıl havâları seyret ki akşam olmakta...

Ahmet HÂŞİM

17 Mart 2012 Cumartesi

ŞİİR KLİBİ: " ETME..." Mevlâna Celâleddin-i Rûmî

Mevlâna Celâleddin-i Rûmî

Şiir Klibi: ETME...

ŞİİR: Mevlâna Celâleddin-i Rûmî

SESLENDİREN: Kıvanç Nalça

ŞEMS'İN KAYBOLUŞU

Şems, Sultan Veled'e dedi ki:

“ Gördün ya azgınlıkta yine birleştiler. Doğru yolu göstermekte, bilginlikte eşi olmayan Mevlânâ'nın huzurundan beni ayırmak, uzaklaştırmak, sonra da sevinmek istiyorlar. Bu sefer öylesine gideceğim ki hiç kimse benim nerede olduğumu bilmeyecek. Aramaktan herkes acze düşecek, kimse benden bir nişan bile bulamayacak. Böylece birçok yıllar geçecek de kimse benim izimi tozumu göremeyecek.''

İşte Sultan Veled'e böyle yakınan Şems,1247–1248 tarihinde aniden kayboldu.

Mevlânâ, Şems'i çok aradı, onun ayrılığıyla gönülleri yakan, sızlatan nice şiirler söyledi. Onu aramak için iki kere Şam'a gitti. Yine Şems'i bulamadı. Mevlana, Tebrizli Şems'i bulamadı ama mana yönünden onu, kendisinde buldu. Ay gibi kendi varlığında beliren Şems’i, kendi gördü ve dedi ki:

''Beden bakımından ondan ayrıyım ama bedensiz ve cansız her ikimizde bir nuruz. Ey arayan kişi! İster onu gör, ister beni. O’yum, O'da ben.''

Devamı »